Lizard
2. Szint - 7 Kredit
Posts: 95
|
Post by Lizard on Oct 6, 2009 21:35:50 GMT 1
~ Persze... értelmetlen. Szerinted... egyelőre... ~ Kitartóan nézi a laptopot. Már látott itt-ott zöld pöttyöt felvillanni, de nem volt köze még egynek sem Labradorhoz, így hát nem is jelezte a dolgot a Vad felé. Az indulatos szavakon egyszerűen átlát. Legalábbis úgy érzi. Legszívesebben halványan mosolyogna, de nem akarja még jobban feldühíteni a férfit. - Szimpatikus vagy. - Ez minden, amivel reagál a kiakadásra. Ezt is úgy jelenti ki, mintha a világ legtermészetesebb dolga lenne. Valahol az is. Mondjuk lehet nem akkor, ha a Vadról van szó. Ha a Vad hallgatni akar, hát hallgat ő is. A csönddel sincs semmi baja. Hagyja ülepedni ezt az egészet. Fél szemmel figyel még a kijelzőre, de közben nem felejti el a gyönyörű tájat is jól megnézni.
(Közös megegyezéssel F(ast)F(orward) azaz tekerjünk bele! Lassan a kocsikázás vége felé érnek, órákkal később. Közben a nap már lassan elindul lefelé, olyan 9 óra felé járhat az idő.)
Egészen eddig egy megveszekedett szót se váltottak egymással, pedig hosszú idő telt el. A hátul lévő üzemanyagot már felhasználták, illetve a Vad egy keveset hagyott az alján, Semy pedig azóta próbál rájönni, hogy miért. A tanknak lassan ki kell ürülnie. Egyre többször pillant a mutatóra, ami vészesen keveset mutat már. ~ Vajon elég közel vagyunk már? ~ Muszáj lesz megkérdeznie... összeszedi magát, és meg is teszi. - Mindjárt kifogy ez a vacak. Elég közel vagyunk már? Nem, nem várom, hogy fejből tudd, de a gépeddel csak tudsz valamit kezdeni, nem? - Ahogy ezt kimondja, máris megjelenik egy paca a Labrador félsziget felső csücskén. Ahonnan indultak. - Ajaj! Azt hiszem, most jössz te. Takonyfolt van a börtönnél. - Ezzel fogja, és a Vad felé fordítja a laptopot. Ha akarja elveszi, ha akarja, használhatja alkalmi asztalnak is Liz-t, nem fog megsértődni rajta. De a tájékoztatást és a hangosan gondolkodást azt elvárja.
|
|
Han & Vad
2. Szint - 7 Kredit
Han Cao Kerner
Posts: 154
|
Post by Han & Vad on Oct 8, 2009 21:02:46 GMT 1
Jótékony csend. Vagy nem... mert legalább akkor esély lett volna arra, hogy elterelődjék a figyelme arról a mondatról, ami a gyíklány száját hagyta el. Az utolsó szavak a hallgatás előtt. Egészen eddig rágódott, tépelődött és boncolgatta a témát, kereste a miértre a választ. Ő?! Miért szimpatikus ő másnak? Mármint olyannak, aki ismeri. Aki tudja, mi ő. ~ Sose fogom megérteni a többi istenverte teremtményt. ~ Zárja le magában a gondolatmenetet, éppen egy pillanattal az előtt, hogy Semy megszólalna. - ... Elég közel vagyunk már? - Venné a levegőt, hogy beszóljon valamit, hisz honnan a fenéből tudná... de Lizzy megelőzi. - Hm... - Folytatná is, de a lány figyelmeztetése belé fojtja a szót. - MI?! - Csattan fel egy pillanattal később, mikor leesik neki, miről is beszélnek. Idegesen kapja a monitor felé tekintetét, de a kocsival nem áll meg, csak egy kicsit lassít. - Kis szerencsével mi előbb hagyjuk hátra a Fordot, minthogy egy pléhdoboz ránk akadna. Oldd fel a touchpad blokkolását, húzd a pacára a kurzort és várj pár másodpercet, majd olvasd fel, amit látsz! - Adja ki a parancsot, és most rálép a gázra. Kihajszolja a tragacsból a maximumot, amíg kitart az üzemanyag. Nagyon nagyon reménykedik benne, hogy mire a nyomukra bukkannak, addigra már majdnem Montrealban lesznek.
|
|
Lizard
2. Szint - 7 Kredit
Posts: 95
|
Post by Lizard on Oct 8, 2009 21:48:27 GMT 1
Oldja fel a touchpad blokkolását. Haha, jó vicc. Nem figyelte, hogy zárta le, szóval a feloldás bajos lesz. Nem sok laptoppal volt eddig dolga. Oké, lehet, hogy béna. Feltalálja magát, nem kér segítséget. Valami halvány emléke azért van, mert mintha régebben találkozott volna ilyen feladattal... talán ezt... és ezt a gombot... egérpróba... ó, voilá! Működik! Talán annyira mégse szerencsétlen. Gyorsan követi az utasításokat, és megnézi a zöld pacát. - Bejelentés, valami hülye szám, gyilkosság. Akkor ez gondolom azt jelenti, hogy megtalálták a hullát. Huh, a lassúságuk most kapóra jött! - Örvendezik hangosan. ~ Várjunk, mit is mondott? Pléhdoboz? Oké, ezt feljegyzem a takony zöld mellé. ~ Vigyorog magában, aztán az autó rángatni kezd, s végül lefullad. - Azt hiszem, itt az út vége. Remélem, elég közel vagyunk már, hogy a képességed elvigyen a városba minket... - Mondja Semy, aztán kérdőn néz a Vadra.
|
|
Han & Vad
2. Szint - 7 Kredit
Han Cao Kerner
Posts: 154
|
Post by Han & Vad on Oct 9, 2009 23:01:51 GMT 1
- Aha... a szám az egy kód, az első fele a regisztrációs szám, a második fele meg a helymeghatározás, és a riasztás típusának kódja. Valami ilyesmi. Nem tudom fejből a kódokat, de ez speciel valóban gyilkosság, Labradoron. Amúgy nem a rendszer volt lassú. Ha rajtuk múlik, már rég a fogdában lennénk... fenéket, te a kihallgatóban, én meg a másvilágon. Kivéve, ha lenne egy jó mentségem. Szóval a hullát fedezték fel lassan. - Hogy most miért osztott meg önként és dalolva ennyi információt Semy-vel, valamint, miért váltott csevegő stílusra, nos ezzel nincs tisztában. Talán csak egyfajta figyelemelterelés az előző gondolatmeneteiről. Még haladnak egy kicsit, aztán az autó lefullad. - Itt. Na adsza a gépem! - Elveszi a lánytól a laptopot, hogy kiderítse, mekkora távolságot kell megtennie, és merre. Miután ezzel végez, Liz felé fordul. - Kifelé! - Utasítja, s ő is kiszáll. A gépet egy szó nélkül sózza ismét Semy-re, aztán kihalássza hátulról a maradék benzint, lelocsolja a járgányt, előkapar a zsebéből egy öngyújtót, és másodpercekkel később a Ford lángba borul, a Vad pedig hátrébb tessékeli magukat. - Na, ezzel megvolnánk. A roncsra biztos rálelnek, de semmi használhatót nem fognak találni. És, hogy korábbi kérdésedre kiegészítő választ adjak, jelenleg úgy fogok teleportálni, hogy tudom az irányt, arra fordulok, összpontosítok egy sort, és a lehető legmesszebb teleportálok. Ezt párszor eljátszom egymás után... aztán pihennem kell. Na gyere! - Átfogja Semy vállát. ~ B*ssza meg, fázom! ~ - Apropó! Hagytál a hullán valami olyan nyomot, ami élből hozzád vezet? - Megvárja Lizard válaszát, és csak aztán fog neki a hosszút teleportálós procedúrának. Erősen koncentrál, ennek hatására pedig nagyot ugranak a térben. Ezt tizenhétszer ismétli el, aztán elereszti a lányt, és odébb tántorog pár lépésnyit, majd letérdel, s le is ül. Fejét leszegi, szemeit lehunyja. ~ Nem gondoltam volna, hogy ennyire megvisel. Na jó, nem vagyok rosszul, csak úgy... elálmosodtam. És itt is hideg van! Talán amiatt amortizálódtam le, mert nem egyedül teleportálgattam. Pf, remélem haza tudom vinni. K*rvára nincs kedvem sétálgatni éjszaka! ~
|
|
Lizard
2. Szint - 7 Kredit
Posts: 95
|
Post by Lizard on Oct 10, 2009 13:31:58 GMT 1
Egész sokat magyaráz, pedig nem is kérdezte. Mitől eredt meg a nyelve ennyire? Nem, mintha baj lenne, sőt! Kifejezetten megtisztelve érzi magát. Még, ha csak figyelemelterelés is saját maga számára. Az autó megállása után a Vad elszedi tőle a gépet, és hirtelen fogalma sincs, mi okból kifolyólag. Nem kérdez... ha akarja, úgyis elmondja, ha meg nem, akkor meg minek zavarja. Ezt az önmegtartóztatást egy fél percig bírja. Aztán a Vadra néz. - Mit csinálsz? - Na igen, roppant kíváncsi természet. Felelet nem érkezik, csak egy utasítás, miszerint szálljon ki, de rögvest. Semy nem is teketóriázik sokat, pattan is kifelé, mintha legalábbis égne a kocsi. Pár perccel később tényleg lángok csapnak fel belőle, és ekkor megérti a Vad szándékát utólag. Mármint, hogy miért hagyott egy kevéske benzint. Nem kell őt terelni, magától is hátrébb húzódik. Egy kicsit gyönyörködik a tűzben... az valahogy mindig megragadja. Talán van benne egy pici pirománia. Régebben szívesen gyújtott fel csak a fényes láng kedvéért amúgy is megsemmisítésre ítélt dolgokat. Főleg papírokat. Ugye az ég a legjobban. Meglepve hallgatja ismét a férfit. Egyáltalán nem kérdezett tőle most semmit... mégis mesél. Igaz, 'kiegészítő' választ hall épp, na de akkor is! Valahogy ez... meglepi. De örömmel konstatálja, hogy elért valamit a másiknál. Egy picit mintha nyíltabb lenne, mint az út elején. Pedig csak úgy négy-négy és fél, talán öt órája vannak "összezárva". Felelni nem felel az elhangzottakra, de tekintetébe van írva, hogy igenis érdekelte, és most teljesen le van nyűgözve. Már csak azért is, mert nem kellett kikényszerítenie belőle egy szót se. Magától mondta el. Bár azért megfogalmazódnak benne újabb kérdések. Még nem teszi fel őket, mert neki szegeznek egy másikat, ami kizökkenti. - Hogy mi? Én? Hát, ha a bőrcafataimra gondolsz a spiné körmei alatt, akkor elképzelhető. - Feleli némi töprengés után. A további kommunikáció felfüggesztődik az utazás idejére. Semy-t meglepi a többszöri helyváltoztatás, hiszen ő úgy gondolta, hogy egyből ott lesznek Montrealban, ha elég közel érnek. Látszik, hogy nem ismeri kicsit sem a másik képességét. De érdekli. Főleg, mert feltűnik neki, hogy nem olyan a teleportálás a Vaddal, mint például egy teleportkapuval. Abszolút nem érez semmit, egy kicsit sincs rosszul. Ellenben a férfi mintha nem lenne olyan jól. Aggódó tekintettel követi a Vad minden mozdulatát, és mikor az leroskad, mellé siet, letérdel vele szemben. - Hékás, jól vagy? - Hangjában őszinte érdeklődés, és egy csepp féltés csillan. Egy percig se akart rosszat a Vadnak, így most egy parányit rossz érzés fogja el, hiszen miatta nincs jól. - Mi a baj?
|
|
Han & Vad
2. Szint - 7 Kredit
Han Cao Kerner
Posts: 154
|
Post by Han & Vad on Oct 10, 2009 23:30:26 GMT 1
Semy nem sokat reagál az ő szóáradatára, bár szíve joga. Meg végső soron nem is baj, legalább csönd van. Az aggódó szavakat nyaggatásként éli meg, ezért kissé kelletlenül felel. - Semmi bajom, csak elfáradtam. - Feltekint, egyenesen a fekete szemekbe. - Pihenek egy kicsit, aztán megyünk tovább. ~ Feléve, ha tudunk. ~ - Visszatérve az előbbi témákra. Nyilvántartásba vették már valaha is a DNS-ed, vagy az ujjlenyomatod? Vagyis voltál már gyanúsított, esetleg előzetes letartóztatás, ilyesmi? Ha semmi efféle, akkor van sansz rá, hogy nem egyből hozzád jönnek majd. És most akár arra is ráérünk, hogy elmeséld, kiket láttál. De ha nem bánod, jegyzetelni fogok. - Jelenti ki, s már nyúl is a táskáért, de félúton megszakad a mozdulat. - Habár... pihentessük a témát. A következő pihenőre is hagyjunk valamit! - Hirtelen végigfut a hideg a hátán, bele is borzong. A nap már eltűnt a láthatárról, fokozatosan egyre sötétebbé válik a környezet, és a hőmérséklet se lesz már melegebb. Még mindig az erdőben vannak, így a vadállatoktól is tartaniuk kellene. Ám a Vadnak ez meg se fordul a fejében. Még akkor sem, mikor viszonylag közelről hallatszik egy ágreccsenés. - Szürkületkor vadászik a legtöbb ragadozó. Errefelé talán még akadnak farkasok is. Bár nem vagyok otthon az állatok és élőhelyeik témában. Csak tippelek. - Mondja végtelenül nyugodtan, miközben a hang irányába fordítja a fejét. Egy csöppet sem fél. Visszapillant Liz-re, s folytatja: - Nem hiszem, hogy bármi is ránk támadna, hacsak te nem félsz. Azzal idecsalogatnád őket. Szóval csak nyugi! A kisebb dögök engem nem szeretnek, és inkább a közelembe se jönnek, a nagyobbak elől meg elmenekülünk. No para, oké? - Magabiztos mosoly, aztán egy fáradt sóhaj. - Egy negyed, de inkább fél órát egyáltalán nem szabad teleportálnom, ha össze akarom szedni magam. Utána némi szerencsével ugyanekkora távot tudok megtenni, és akkor még egy kicsi ugrás, ami ha sikerül, akkor hálát adok mindenféle istenségnek, aztán megérkezünk Québec-be. Tudom, nem ez a cél, de onnan teleportkapuval már simán átjutsz Montrealba. - Miután befejezi a tervek felvázolását, elhallgat egy kis időre. Olyan igazi múltba révedő tekintettel bámul fel a lassanként kicsillagosodó égre, valami halvány mosolyfélével - úristen, mivel?! - az arcán. Néhány másodperc múlva újra megszólal. - Han és én régen szórakoztunk a képességünkkel. Lemértük, hogy mi a maximum táv, amit meg tudunk tenni. Hát én jóval messzebb tudok jutni, mint ő. Ha már úgyis kérdezted, most miért is ne mondjam el... Valahogy úgy van a dolog, hogy ő egyszerre, erősen koncentrálva max huszonkét kilométert tud megtenni. Én huszonötöt. Ő gyors egymás utánban maximum tizenkétszer, én akár tizenhétszer is tudok teleportálni. Ez összeszorozva azt jelenti, hogy Han maximális távolsága kétszázhatvannégy kilométer, az enyém négyszázhuszonöt. Legalábbis akkor azt mértük. Biztos vannak befolyásoló tényezők, és plusz-mínusz három-négy kilométer elérés talán lehet, vagy több is. Nem tudom. Minden esetre, ha nagyon mázlink van, és teljesen kimerítem a képességemre fordítható erőket, akkor talán, esetleg, véletlen még el is jutunk Québec-be. De hogy aztán tudok-e még majd kicsiket teleportálni... hát jó kérdés. Szóval kezdj te is imádkozni valakihez ott fenn. Hinni nem hiszek bennük, de most akkor is jól jön minden támogatás. - Fejezi be egy viccelődős mosollyal, aztán rövid időn belül elkomorodik. Azazhogy nem, csak kifelé nem látszik túl barátságosnak. Pedig perpillanat nincs is harapós kedvében.
|
|
Lizard
2. Szint - 7 Kredit
Posts: 95
|
Post by Lizard on Oct 11, 2009 12:20:50 GMT 1
Most kivételesen tényleg rosszul esik neki a kedvességére érkező reakció. S ez most meg is látszik rajta. Aztán elterelődik a téma, és Semy el is feledkezik az incidensről. Elgondolkodik, maga elé meredve, közben hümmög párszor, majd kisvártatva megkeresi újra a másik tekintetét, és úgy felel. - Ami azt illeti, Montrealban kaptak már el kisebb ügyért, de nem ültettek le. Ha jól emlékszem, ujjlenyomatot azt vettek, de a DNS akkor még nem volt olyan nagy divat. Bár ki tudja... A Kanadai rendőrség nyilvántartásához hozzáfértek? Mert akkor viszont van esély rá, hogy mégis rám gondoljanak elsőre. Maximum bujkálok. Nem lesz új a számomra, csak most legalább a törvény vadászik rám, nem a törvénytelen. - Fejezi be egy halvány mosollyal. Már éppen nyitná a száját, hogy belekezdjen a 'kik voltak ott' című felsorolásba, de végül még sincs erre szükség. Egy kissé értetlenül fogadja, ráadásul a következő pihenő említése egyáltalán nem bizalomgerjesztő. Most erre akarna rákérdezni, de ekkor észreveszi, hogy a másik megremeg. ~ Fázik... ~ Hirtelen úgy megsajnálja, mint ahogy a kölyökmacskákat szokta. Eszébe ötlik valami. Felkel, és a kabátja szegélyét úgy igazítja el, hogy az egyik felére ő térdel le, a másik pedig mellette terül szét, mint valami pokróc. Nem a legvastagabb, de a hideg földnél százszorta jobb. - Mi lenne, ha nem a hideg talajon ücsörögnél? Nem kellene, hogy felfázz. Gyere ide! - Mutat a kabát szélére. - Nem kötelező szeretnünk egymást ehhez... Amúgy látszik, hogy világ életedben fűtött lakásban éltél. Ne vedd sértésnek. Jobb is! De a túlélősdi játékban azt hiszem, én vagyok a tapasztaltabb, szóval hallgass rám! - Amennyiben a Vad nem makacsolja meg magát, hanem belátja, hogy egy fokkal jobb lesz neki Liz mellett, és odatelepszik, akkor Semy fogja magát, és finoman rádől a másik vállára, de csak épphogy. Nem akar rámászni, de azért egy kicsit legalább melegítik egymást. Az ágreccsenésre ijedten kapja a hang irányába a tekintetét. Bár nem fél, de a riadóközpontja működésbe lép, és feszülten figyeli a környezetét. Ám a Vad nyugodtsága valahogy rá is átragad, és a magabiztossága is jó hatással van a lányra. - Mintha nem éreznéd, hogy félek-e. - Böki oldalba játékosan a Vadat. - Egyébként, egészen megnyugtattál, szóval no para. De áruld el a miérteket! Lééégyszi! - Újra az ötéves kislány, bár csak egy pillanatra. A fáradt sóhajra odapillant, ismét felvéve a szemkontaktust, vagy legalábbis próbálva. Végighallgatja, bár kedve lenne felcsattanni. Végül idegesen felel. - A teleportkaput b*szhatom! Nincs nálam semmi igazolvány. - Egy kis időre elhallgat, s eltöpreng. - De... meg tudom oldani valahogy. Majd, ha odaérünk, kitalálom. - Megint egy rövidke, kínos csend. - Vad... számíthatok a segítségedre? - Ez már olyan esdeklőre sikeredik, hogy erre talán még az oroszlán is békén hagyná az antilopot. Bár a Vadnál sose lehet tudni... A legvégén a halvány mosoly és a merengő tekintet láttán kedve lenne megölelgetni a másikat, de nem meri. Még nem. Így csak elképzeli. Semmit se szól, úgy hallgatja tényleg érdeklődve a Vad monológját. Megint a kutya nem kérte, hogy meséljen, mégis beszél. Ez viszonylag rövid időn belül nagy előrelépést jelez. Ha jól értékeli, és a Vad nem félrevezeti épp, akkor ez csírázó bizalom, amire veszettül vigyáznia kell. Most már hatszor át kell gondolnia a lépéseit, mielőtt cselekszik. Az elkomorulás egy picit megrémíti, hogy mégse az, aminek látta az előbb... de talán ez csak a fáradtság. - Hát... majd imádkozom, megígérem. - Feleli ő is poénkodó stílusban. - De vicces, hogy így leméricskéltétek. Hm, mit is akartam kérdezni... Ja igen, a pihenők. Ez hogy működik? Fél órát egyáltalán nem teleportálsz, és utána megint tudod a teljes távot hozni? Így akár még Montrealba is eljuthatnánk... de te nem így gondolkodtál... ennek meg oka van... szóval hülye vagyok. Ugye? - Kicsit szégyenkező, kicsit zavart vigyor terül el a képén, ami gyorsan le is olvad. Tudja, hogy marhaságot kérdezett... de legalább rájött menet közben. Ez is valami, nem?
|
|
Han & Vad
2. Szint - 7 Kredit
Han Cao Kerner
Posts: 154
|
Post by Han & Vad on Oct 11, 2009 14:36:08 GMT 1
- Most így hirtelen fogalmam sincs, hogy hozzáférünk-e a kanadaiak adatbázisához. Bár... minden megoldható. - Na igen, hangjából is hallatszik, hogy első sorban magára gondolt. Számára nem sok akadály van, ha be kell törni valamilyen adatbázisba. Han nem használta túlzottan ilyesmire a tudását, de a Vad előszeretettel crackerkedik. Miért is van neki otthon egy asztali gépe... ami nem mellesleg tiltott a számára. Elvileg. - Egyébként nem biztos, hogy bujkálnod kell majd. - Ebben is van valami ígéretféle, de még nem tudja, hogy is álljon hozzá. Esetleg tehet ezt-azt otthonról az ügy felejtésének, hátráltatásának érdekében... ha akar. Semy utolsó mondata felkelti az érdeklődését. Bár hallott pár pletykaszintű dolgot, meg az intézetből elrablásáról is tud, azzal nincs tisztában, miféle ügyei voltak anno ennek a nőszemélynek. - Törvénytelen? Mire gondolsz? Meg amúgy is... régen az intézetből úgy hallottam, hogy bár Varangy rabolt el, de nem az Acolyte-ok akartak tőled valamit, hanem valami montreali rossz arcú egyén. Mi igaz ebből? Ezzel az elszólásoddal most már kíváncsivá tettél, Liz. Honnan jössz te? - Kérdi szinte már cinkosan. Tulajdonképp, amit néha ő csinál, az is bűncselekmény. Csak tesz rá magasról. Míg el nem kapják, nincs gond. Ám ő elég körültekintő, elővigyázatos és óvatos. Legalábbis, ami a számítógépeket illeti. Az élet többi területén többnyire hiányoznak ezek a tulajdonságok belőle. Lizard helyezkedését összevont szemöldökkel figyeli. ~ Mit csinál ez? ~ Valahogy már az első mozdulatnál érzi, hogy van benne némi hátsószándék. Vagy valami ilyesmi. A szavakra először alig észrevehetően hátrébb húzódik. Nem undorodva, inkább egyféle tartás ez. Tart a másiktól. Mert néha az az érzése, hogy Semy átlát rajta, és ez frusztrálja is, meg zavarba is hozza, sőt... talán egy kicsi félelmet is kelt benne. Persze ezt letagadja önmaga előtt is. - Kedves, hogy félted az egészségem... - Morogja oda a lánynak, de nem mozdul. Ám az érv... az érv meggyőzi. Valóban. Ő nem sokat túrázott a természetben. Mármint ő igen, ő próbára teszi a test tűrőképességét, de Han nem igazán edzette meg. Tény, hogy gyereknek jobban kellett vigyáznia magára, így ez a fizikai erőnlétet negatívan befolyásolta, mert a kölyök inkább begubózott. A Vad nem ezt tette volna. De akkor ő még sehol se volt. Megadóan sóhajt egyet, majd összekaparja magát a földről, és Semy mellé telepszik. Megérzi a másik közeledését. Egyetlen pillanatra elhúzódik, de aztán megbékél a gondolattal és a helyzettel is. Egy fokkal tényleg jobb így. Az oldalba bökés aljas támadás! Önkéntelenül is odébb ugrik egy kicsit. Szúrós tekintettel, de mosolyogva néz a lányra. - Dög! - Feleli velősen, majd visszahelyezkedik. Most kivételesen a kislányos hangnem sem zavarja, inkább csak derül rajta. - Hát... valahogy úgy van ez, hogy az állatok kollektíve utálják a kisugárzásunkat. A harciasabb kutyák ezért támadnak ránk. A patás állatok, például a lovak megriadnak tőlünk, a macskák meg a békésebb ebek egyszerűen elkerülnek. Na most, a vadállatok többsége nem fog idejönni, pont ezért. A farkasok meg... hát maximum idő előtt teleportálok. De akkor se félek. Nem tudok. - Vállat von, szétnéz. Mintha a közelben motoszkálna valami a fák között... bár egyelőre semmi gyanúsat, veszélyeset nem fedez fel, így újra Semy-re, és mondandójára koncentrál. - Nincs nálad semmi? Az gáz. - Látja a lányon, hogy valamin gondolkodik, ezért nem szól közbe, csak figyel. - De... meg tudom oldani valahogy. Majd, ha odaérünk, kitalálom. - A Vad csak bólint. Újra csend, bár ez csak Semy számára kínos. Tekintete újra elkalandozik, mert valami hatodik érzéke csak nem hagyja nyugodni. A neve hallatára azonban újra a lányra néz. A könyörgő hang, meg a hozzá párosuló szemek... teljesen értetlenül fogadja. Hát nem magától értetődő, hogy segít? Hiszen azt mondta haza viszi. Az pedig Montrealban van, ugyebár. - Persze, hogy számíthatsz! Hülye kérdés. - Valójában nem az, hanem nagyon is jogos. Hiszen a Vadnál tényleg sose lehet tudni. Lám, normális észjárással még Han is arra számított volna, hogy nemet mond, vagy esetleg szemforgatva egyezik bele, kelletlenül. Ez egyedül a Vadnak nem tűnik fel. Neki most ez a természetes, hogy segít. Mondjuk nincs rá garancia, hogy míg odaérnek, nem gondolja meg magát. Az pedig, hogy mikor, miért, mire fel, és minek következtében mit mond, tesz, gondol... hát ő azt honnan tudja? Fejtse meg az, akinek ez a szakmája! Attól még, hogy nem vigyorog, nem jelenti azt, hogy ha hozzá szólnak, ölni fog. Lizzy szavait is nevetve fogadja. Pláne az okfejtését. Tulajdonképpen körberöhögi érte. - Igen! - Ismét egy tömör válasz, nem bántó szándékkal. Most csak... játszik. - Az ok egyszerű. Elfáradok. Egyébként az a fél óra pihi nem sokra elég. Azért mondtam, hogy talán. Talán visszatöltődik annyira az erőm, hogy újra max távot tudjak teleportálni. De megeshet, hogy például kevesebb lesz az egyszerre megtehető táv, vagy nem tizenhétszer, csak tizenötször, vagy még kevesebbszer tudok egymás után teleportálni... vagy esetleg egyszerre a kettő. Nem szoktam magam gyakran ennyire túlhajszolni. Nem edzettem eleget, az a baj. Szóval elkél a nem létező hit. ~ Bár elég, ha abban hiszek, hogy meg tudom csinálni. ~
|
|
Lizard
2. Szint - 7 Kredit
Posts: 95
|
Post by Lizard on Oct 11, 2009 17:17:33 GMT 1
- Azt sejtettem. - Bök az állával a gép felé. Nagyon jól tudja, hogy mennyire otthonosan mozog a számítógépek terén. - Hát a fene tudja, ha lesz mivel mintát összevetni... majd kiderül. Az is lehet, hogy elköltözöm. - Ez igazából csak hangosan gondolkodás, nem is vár rá reakciót. A Vad szándékai rejtve maradnak előtte, mert egyszerűen nem jut el a tudatáig a sejtelmesség, és úgy van vele, hogy őmiatta miért szegne törvényt? Miért nyúlkálna bele rendőrségi ügyekbe, hogy tisztára mossa? Meg se fordul a fejében ilyesmi. Viszont a múltjában vájkálást mindig is rühellte, pláne, ha arról a kényes részéről kérdeznek. A név említésére összerezzen, és oldalra kapja a tekintetét. Egyik keze ökölbe szorul. Csak rossz emlékek jutnak eszébe róla... hiába a szép percek, azok eltörpülnek sajnos. - Soha többé ne említsd meg ezt a nevet! - Hangja parancsoló, ám harag és fájdalom vegyül bele. Zyra is ezzel hozta ki a sodrából és taposott a lelkébe. Ha egyedül lesz, biztos fellángol benne ez az egész rohadt ügy, de míg a Vad mellett van, nem akar elkámpicsorodni. - Maffia. Azt hiszem, legyen ennyi elég. Egy montreal-i kis csoportosulás. Mára már nem is olyan kicsik. Egy időben vállaltak bérgyilkosságot, és az egyik nekik dolgozó alak mellett voltam én afféle őrszem és segéd. Nagy álmom volt, hogy én is mesteri fejvadász leszek. De sajnos nem így lett. Viszont rengeteget tanultam ott. Aztán volt egy kis baj, és már régóta az én fejem akarják. Akkor is azért raboltattak el. De mindegy, nem akarok róla beszélni. Ne erőltessük a témát, jó? Túl sok rossz élmény kötődik hozzá. Nem bírja a kicsi lelkem. - Eleinte bánatosan beszélt, aztán itt-ott álmodozóra váltott a hangja, végül egy cinikus megjegyzéssel zárja az elbeszélését. Salvatore, Todd, és úgy egyáltalán az egész... hát most alaposan agyon lett csapva a jó és talán az életkedve is. - Hát, ha te nem félsz a vadaktól, akkor én se. Bár miért is kéne? A legnagyobb vadállat itt ül mellettem, és szemmel láthatóan nem akar bántani. - Gyenge mosolyt küld a Vad felé, aztán tekintete előbb a földre szegeződik, majd felnéz a hunyorgó csillagokra. Már egész sok látszik, bár még nincs teljesen sötét. Látszik, hogy a környéken nincs semmiféle település, így nincs fényszennyezés, ami megtörné a természet eme esti szépségét. Egészen el van szontyolodva most. De a férfi szavai egészen megdöbbentik, s... nem felvidítják, de végtelenül jól esik neki. - Köszönöm. - Feleli csendesen, kedvesen. - Most olyan... rendes vagy. Nem piszkálás, félre ne érts! Hálás vagyok, komolyan. - Nyílegyenesen a másik szemébe nézve mondja ezt, igyekezve a Vad tudtára hozni, hogy most jót cselekszik. Akkor is, ha ezzel felébreszti a benne szunnyadó gonoszságot. Mert van rá esély. De Semy tudja... bízik benne, hogy a férfi több, mint aminek mutatja magát. Mint amiről fogalma van. És feltett szándéka a Vadat végigvezetni valamiféle úton, ami majd meghozza az önismeretet és átformálja a személyiséget. A siker elérése természetesen nagyon hosszú, és nagyon nehéz lesz. S nem csak a lányon áll. Veszélyt első sorban Liz kitartásbeli problémája jelenthet. Hogy idő előtt feladja. Azonban egyáltalán nem áll szándékában ezt a Vaddal közölni. Vagy rájön menet közben magától, vagy majd csak utólag. S ha majd sikerül, eléri célját, büszke lesz. Hiszen megszelídített egy vadállatot. Nincs lelkiereje tovább viccelődni, ezért nem reagál a helyeslésre. - Értelek. - Mondja, hogy ne hagyja szó nélkül a magyarázatot, de igazából nem akart megszólalni. Most ő áhítja a csendet. Meg egy picit a magányt is. Túl sok dolog kavarog egyszerre a fejében. Ennek nem lesz így jó vége.
|
|
|
Post by Ramis on Oct 11, 2009 19:29:06 GMT 1
Az, hogy egyikőjük se fél, nagy hiba. Az ágreccsenés nem volt véletlen. A közelükben ólálkodnak. Hatan vannak, s csendesen lopózva kerítik körbe a földön kuporgó párocskát. A vezérük parancsát követik, a cél pedig az elfogás. Hiszen éhesek is. Könnyű préda reményében szemelte ki őket a falkavezér. Nem sok emberszabásút láttak életükben, ők teljesen tökéletesen természetesek és vadak. Az ő életterüket nem vették el, rájuk sose vadásztak, fogalmuk sincs mit jelenthet egy kétlábú rájuk nézve. Mind a hatan jól megtermett szürke farkasok. Már bekerítették a vacsorának valót, széles körben. Most a kört kezdik el szűkíteni. Mancsukkal alig csapnak zajt, így nem valószínű, hogy a beszélgetésbe elegyedett mutánsok időben felfigyelnek a vészre. Talán ha elhallgatnak, és jobban koncentrálnak a külvilágra. A falkavezér szemből oson, ketten balról, ketten jobbról és egy pedig a hátuk mögül zárja közre őket. Még nem látszanak, de már elég közel járnak. Talán csak néhány fa választja el őket.
|
|
Han & Vad
2. Szint - 7 Kredit
Han Cao Kerner
Posts: 154
|
Post by Han & Vad on Oct 11, 2009 20:56:35 GMT 1
A lány elvárásainak megfelelően valóban nem reagál a hangosan töprengésre. Mégis mit mondhatna? S Semy ismét letorkolja. Ez ma már nem előszörre fordul elő, de valahogy ez most más. A Vad nem szól semmit, csak a legvégén, a megjegyzés után. - Oké, nem kérdezek bele, pedig... lenne még pár kérdésem, de látom, hogy felzaklat, tehát nem erőltetem. De csak mert tudom, hogy fordított esetben ezt viszont is elvárhatom tőled. ~ De vajon melyik részétől akadt ki? Talán csak a béka miatt. Arról is hallottam egyet s mást. ~ - Bár azért, hogy bérgyilkos akartál lenni, hát ezzel finoman szólva is megleptél. A lányoknak nem szokása ilyesmiről álmodozni. De még egy jóérzésű férfiembernek se sűrűn. ~ Te is más vagy, mint a nagy többség. Ez... tetszik. ~ - Szóval, alkalomadtán elmesélhetnéd, mit tanultál. Meg azért a teljes történet is érdekelne egyszer. De arra most felelj, hogy miért is ezt a pályát választanád. Érdekesen hangzik. - Észrevette, hogy Liz hangulata éles fordulatot vett, és most teljes a letargia. Most jönne az együttérzés művészete, de... ő erre nem képes. Csak tudja, hogy azt kellene tennie. Így marad a színlelés. Bár jobb lenne, ha nem csak színészkednie kellene, hanem... gondolatban gyorsan megrázza magát. Baromság! Ő ilyenekre nem képes, és nincs is rá szüksége! Ha még Semy nem szólt egy szót se, akkor legyint egyet, és hozzáteszi: - Hagyjuk. - Persze, ha már belekezdett valamibe, nem fogja félbeszakítani. - Most olyan... rendes vagy. Nem piszkálás, félre ne érts! Hálás vagyok, komolyan. - A tekintet, ami olyan, mintha teljesen belelátna a fejébe (a lelkébe csak azért nem, mert ő váltig állítja, hogy olyanja neki nincs), egyszeriben hihetetlenül feszélyezni kezdi. Nem állja sokáig. Semy még a feléig se jut el, mikor a Vad elfordul. - Ne tégy elhamarkodott kijelentéseket! - Figyelmezteti Liz-t. Na igen, ezekre a szavakra valami tényleg hadakozni kezd belül, és mintha tényleg kényszeredetten meg akarná cáfolni a dolgot, de... de uralkodik magán. Nem. De hogy miért... Ha hazaér, neki is lesz min töprengenie, az holtbiztos! Hirtelen rossz érzés fogja el. A tarkóján, a karján égnek mered az összes szőrszála, és nyugtalanná válik. Körbe tekint többször is. A fényviszonyok nem kedveznek, nem lát semmit. De tudja, hogy figyelik. Nem is ésszel, inkább azzal a bizonyos hatodik (vagy hetedik) érzékkel. Egyáltalán nem figyel már Lizard-ra. A hangok is gyanússá válnak. Ágreccsenés innen, neszezés onnan, bozótzörgés amonnan. Izmai megfeszülnek, ugrásra készen. Igazából ez nem képesség, csak szimplán érzékeny arra, ha nézik. A hangok meg már elég közelről hallatszódnak, épp ezért mondhatjuk úgy is, hogy későn figyel fel rájuk. Már a követlen közelükben ólálkodnak az ordasok. (Bár a Vad még nem tudja, mik azok.) - Valamik vannak itt. És bekerítettek. Azt hiszem. De remélem, hogy csak túl paranoiás vagyok. - Az első két mondat az ugyanolyan ösztönszintű, mint a megérzése. Aztán ésszel felülbírálja a dolgot, és már saját magában is kételkedni kezd. Ez így szokott lenni. Ez a civilizált ember/mutáns hátránya, hogy mindent ésszel akar, és nem figyel azokra a bizonyos belső hangokra, ösztönökre, megérzésekre, vagy nevezzük, ahogy akarjuk. Pedig a fák között tényleg veszély leselkedik rájuk... a megérzés tehát helyes volt.
|
|
Lizard
2. Szint - 7 Kredit
Posts: 95
|
Post by Lizard on Oct 12, 2009 21:54:31 GMT 1
- Köszönöm! - Rendes tőle, hogy nem kérdez bele. Liz már majdnem elmosolyodik a Vad nemeslelkűségén, de a következő mondat felbosszantja. Nem elég a gondja, még megkapja azt a megjegyzést is, amitől még a legbékésebb állapotában is azonnal idegrohamot kap. A klisék. Ő NEM egy tipikus csaj, és ezért nem is szereti, ha a többi közé sorolják. Hülye hozzáállás, igaz, de Semy már csak ilyen. Maga se tudja, miért. Bár szerencsére a hozzátoldás enyhít valamicskét a helyzeten, így egy dühös fújtatás után inkább csendben marad. Azért jó, hogy azt mondta, hogy nem kérdez bele, de hót az ellenkezőjét csinálja. - Hogy miért akarnék gyilkolászni? Tudod, van egy k*rva nagy közös vonás bennünk. Egyformán utáljuk a saját fajtánkat. Talán ezért. - Veti oda gorombán, válasz gyanánt. Az egyik pillanatban nyüszít, mint egy kivert kutya, a következőben meg tüzed okád, mint egy elvetemült sárkány. Szokott dorombolni is, mint egy hálás kiscica, de ezt most nem prezentálja. A kedveskedő, dicsérő szavakat nem tudja a Vad kezelni, ezért a félrepillantás. Ezen a gyíklány nem fog megsértődni, de nem is forszírozza a dolgot. Rá hagyja. Egyelőre. - Rendben, majd meglátjuk a végén. De azért... - Nem fejezi be. Azt akarta mondani, hogy bízik benne, ám tart attól, hogyha kimondja, akkor a Vad már csak puszta dacból is hátrahagyja, vagy legalábbis Québec-ig viszi csak el. Bár elnézve a férfit... talán meg se hallaná, ha befejezné a mondatot. Hiszen látja, hogy nem figyel rá! Értetlenül, s kicsit ijedten nézi a másikat, miközben az a terepet pásztázza. Érzi rajta a feszültséget, és a pattanásig feszített izmokat. ~ Mi lelte? ~ Nagyon koncentrál valamire. Valamire, amit Semy nem lát, nem hall, nincs róla tudomása. Ez pedig, már csak a kíváncsi volta miatt is, kikészíti. Épp megkérdezné, hogy mégis mi a frászkarikáért viselkedik ilyen furcsán, de a Vad megelőzi. A szavak hallatán, Liz elsápad. Mondjuk a sötéttől nem látni. Habár... valószínűleg nappali fénynél se lenne feltűnő, legfeljebb egy árnyalattal halványabb zöld lenne. A fene tudja! Sose nézett még tükörbe ilyenkor. - Hát nagyon ajánlom, hogy csak túl paranoiás legyél! De az a baj, hogy nem tűnsz olyan típusnak. Szóval szerintem tartsuk nyitva a szemünket! - Semy berezelt. A férfi állapota valahogy annyira könnyen átragad rá. Jó lenne, ha a Vad összeszedné a magabiztos nyugalmát. Akkor talán Lizard se csalogatná a farkasokat a félelem illatával.
|
|
|
Post by Ramis on Oct 13, 2009 20:30:15 GMT 1
Már egészen közel osontak, ha értenék az emberi beszédet, akkor rájönnének, hogy észrevették őket. Bár a falkavezérnek így is furcsa érzése támad. Lassanként kilépeget az utolsó takaró fa mögül is, és oldalvást megáll a prédáknak. Először támadóan vicsorog, farkát is büszkén magasabbra tartja, aztán valamiért lelohad ez a harciasság. Visszaereszti nyugalmi állapotba lompos zászlaját, hirdetve ezzel a hozzáértőknek: még nem támad. Fejét picit félrehajtja, és aprókat szimatol a levegőbe. Az a hím furcsa. Nagyon is furcsa. Közben a többi falkatag is érdeklődve közelebb lép néhány lépést, de nem bújnak elő. A vezér nyílegyenesen a Vad szemébe néz, különös csillogással tekintetében. Nem tudja hova tenni a kiszemelt áldozatot. Szagra zsákmány, és olyan, mint a mellette kucorgó nőstény. De... de van benne valami, ami megtorpanásra kényszeríti és értetlenséget vált ki a magabiztos fiatal alfa-hímből. Aztán megérzi a félelem illatát. Ismét támadásra készen acsarog a prédákra, és megindul feléjük. Ám mozdulatai hiába árulkodnak nyers erőről, mégis kissé bizonytalanok. Ezt megérezve pedig a falkatagok nem lendülnek akcióba még.
|
|
Han & Vad
2. Szint - 7 Kredit
Han Cao Kerner
Posts: 154
|
Post by Han & Vad on Oct 13, 2009 21:27:48 GMT 1
Liz idegességén csak halványan elmosolyodik. Jobban nem mer, mert a végén nem csak oldalba bökve lesz, hanem fejbe vágva is. De az ő pici fejecskéjét bántották elégszer az elmúlt napokban, így ezt most inkább kihagyná. Érthetetlen, nem? A gyors hangulatváltás, a hangnem, meg a válasz maga... nos jobb napjain kibukna rajta, mert egyrészt nem tud kiigazodni a lányon, másrészt így csak Ő beszélhet mással, más nem beszélhet így VELE. De most eltekint ettől a szokástól. Méltatlankodva csóválja meg a fejét, egy játékos vigyorral a képén. Egészen jól szórakozik a másik idegi állapotán. Mondjuk, ha lenne a közelben áramféle... hát lehet, nem lenne ennyire vicces. A befejezetlen mondat valóban nem jut már el a tudatáig. A környezet figyelése teljesen leköti. A lány ijedező szavai nem, de az orrát újfent megcsapó félelem már inkább érdekli. - Nyugi van! Bármi is az, nem lesz ideje támadni. Legfeljebb az erdőben alszunk, de meg nem etetem magam semmivel. Ne félj, attól csak rosszabb lesz! - Ez már szinte parancsként hangzik el, s a Vad most Semy felé néz, ám a szeme sarkából valami sötét árnyat lát mozdulni, így visszakapja a fejét. Tekintete azonnal a farkaséba fúródik. Kicsit előrébb dől, szemük egy vonalba kerül. Tökéletesen mozdulatlanná dermed, a pislogást is mellőzi. A gondolatok ismét megállnak, felszínre tör a valódi fenevad. A kisugárzása most még erősebb, amit az állat valószínűleg érez is. De az fene mód érthetetlen, hogy miért nem támad? A kutyák azonnal nekirontanának. Bár tény, hogy igazi ragadozó vaddal még sose találkozott így. Talán rájuk más hatással lenne? Úgy tűnik, hiszen jól látható a farkas hezitálása. A kezdeti heves reakcióktól a Vad abszolút nem ijedt meg, és ez a magabiztosság is szemmel láthatóan megbolondítja az állatot. Hiszen az áldozatok rendszerint félni szoktak. Ám hiába, hogy ő nem tart egy cseppet sem az ordastól, a lány viszont igen, és prédához méltóan retteg. Ezt pedig nem csak a Vad érzi. A farkas összeszedi magát, felocsúdik döbbenetéből és most támadni akar. A Vad idegesen szól rá Lizzy-re. - Ne félj! - Ez nem éppen megnyugtató. Nem, ez egy határozott utasítás. Visszafordul a farkashoz, és újra felveszi a szemkontaktust, valamint figyelmeztetően rámorog. "Ha közelebb jössz, én fogok támadni, nem te!" Valami hasonlót akar jelenteni a jelzés. Tulajdonképp védelmezi a saját mini falkáját. Ha józan ésszel, vagy még inkább, emberivel gondolkodna, akkor most egyszerűen elmenekülne. Ám jelenleg nem tűnik úgy, mintha működne a veszélyérzékelése. Pedig nagyon is jól tudja, mit csinál. Egyelőre vár, hogy mennyire győzte meg a falkavezért. Ha nagy a baj, még mindig el tudnak tűnni, de... hátha hasznára tudja fordítani a rejtett képességeit, amik inkább a lényéből adódnak, mintsem az x génből.
|
|
Lizard
2. Szint - 7 Kredit
Posts: 95
|
Post by Lizard on Oct 14, 2009 18:52:46 GMT 1
Fejbe nem lesz vágva, most nem játékos kedvében van, hanem idegbeteg. Ilyenkor nem verekszik. Vagy ha igen, akkor nem csak egy kis nyaklevest oszt ki. A vigyorgásra csak még morcosabban néz, de nem vág vissza, nem szól be. Annyiban hagyja a dolgot. A farkas megjelenése még inkább ok a pánikra, a Vad parancsoló szavai pedig minden, csak nem hatásos. - Ezzel nem segítesz. - Feleli elvékonyodó hangon. Ám a Vad viselkedése leköti a figyelmét, és meglepődik annyira, hogy a félelme visszaszorul. ~ Hát ez? ~ Néz a férfira teljesen értetlenül. Ő is kicsit előrébb dől, de ő nem a farkast nézegeti, hanem a másik arcát. Van benne valami, ami kissé embertelenné teszi. Sokkal inkább hasonlít most arra az előbb acsargó, majd szemmel láthatóan megdöbbenő állatra. A nagy vizsgálódásban el is feledkezett a vadállatról, de most ismét látómezejébe kerül a dög, és Semy-ben újra fellángol a félelem. ~ Ez nekünk fog jönni, ez a hülye meg nem teleportál! ~ Gondolataiból a férfi indulatos parancsa zökkenti ki. - Könnyű azt mondani... - Cincogja az orra alá. Aztán a Vad újra megdöbbentő viselkedést produkál. Egyenesen a farkas szemébe nézve morog. Mint egy állat. Hallotta már máskor is morogni, de ez... ez valahogy más. Mintha üzenni akarna vele. Liz vesz egy mély levegőt, és lassan kifújja. Igyekszik lenyugtatni magát. Már nem is akar annyira eltűnni. Kíváncsi, hogy mi sül ki ebből. Végső soron, ha nagyon nagy lenne már a veszély, még mindig észhez tudja téríteni a Vadat. Legalábbis nem fordul meg a fejében ennek az ellenkezője.
|
|